Een dagje Cotrans 9 is best spannend

Zand vervoeren per schip. Laden en lossen, sproeiarmen bedienen, sterke verhalen en wachten. Ik vaar een dagje mee en ontdek de gemoedelijkheid van de schippers onderweg. En af ten toe is het echt spannend. De dieptemeter gaf maar een paar centimeter ruimte aan. Een impressie van Pieter Mantel: een dagje mee met de Cotrans 9.

4 uur

Ringggggg. Om 4 uur gaat de wekker. Snel uit de veren en in de auto. Spannend. Vandaag een dagje mee met schipper Berco Visser en zijn matroos Sergei Kadotsnikov. Motorschip de Cotrans 9 ligt in de overnachtingshaven in IJzendoorn, vlakbij Dekker. Om 5.15 uur hijsen ze mijn auto op het achterdek. Het avontuur gaat beginnen.

5.30 uur

We melden ons bij de Verkeerspost Tiel van Rijkswaterstaat om de haven te mogen verlaten. Op naar Voorhaven Deest waar we ophoogzand nat verladen bij de Rotterdam 6/7. We komen net op tijd om de bemanning aan boord van de zandwininstallatie te zien gaan. Ondertussen leggen we aan bakboordzijde aan. De motoren starten en 1 sproeiarm komt omlaag, voor de tweede is geen plek. Het systeem zit vernuftig in elkaar. De schippers kunnen zelf de sproeiarmen bedienen om hun ruimen goed vol te krijgen. Ik krijg van de matroos een kleine demonstratie.

7.00 uur

De verlading is begonnen. De sproeiarm vult het eerste ruim met een mengsel van water en zand. Daarna volgt het tweede ruim. Vol beladen vertrekt de Cotrans 9 niet direct. Daarvoor ligt het schip veel te diep. Eerst langs de kant liggen en een uurtje water wegpompen. Aan boord is dan even tijd voor een bakkie koffie. Vanaf de Cotrans 9 is nu goed te zien hoe een ander schip met 2 sproeiarmen wordt beladen. Wat gaat dat hard! Na de koffie volgt een uitgebreide rondleiding langs alle pompen en motoren aan boord: boegschroef, pompen, schroefmotor of hoe het ook allemaal heet. Tjonge, indrukwekkend. Mij valt vooral op hoe netjes en schoon alles is. Alles spic en span en mooi in de verf. Mijn gedachten dwalen af naar de rommel op mijn bureau.

10.00 uur

De Cotrans 9 is weer opgeveerd; we kunnen vertrekken, de Waal af. Althans, als we wegkomen! Het is even spannend of er voldoende diepgang is om de vaargeul te bereiken. Slechts enkele centimeters geeft de dieptemeter aan! Gelukkig lukt het, maar zelfs in de vaargeul is het kiele kiele. De verhalen over droogte krijgen voor mij nu een andere lading. Dit is toch wel heftig. Op weg naar loslocatie Heerjansdam komen we langs Dekker en zwaaien even naar de afdeling Logistiek. Grappig om je werkplek vanaf het water te zien. Vanuit de stuurhut heb je een magistraal uitzicht over de Waal. Je ziet Nederland vanuit een geheel ander perspectief.

Aan boord heeft iedereen zijn taak. Berco bestuurt het schip vandaag, Sergei en een stagiair gaan weer poetsen, smeren en verven. Berco leidt mensen aan boord op, en heeft daar zichtbaar veel plezier in. Vroeger was Wendy ook aan boord, maar met de komst van de kinderen is ze aan wal gebleven. Ze zien elkaar in ieder geval elk weekend. Nu zit ik naast Berco en Berco zit op zijn praatstoel. Talloze - sterke? -  schippersverhalen komen voorbij. Hij groet zijn collega-schippers onderweg; ze hebben het gezellig onder elkaar. Het lijkt net kantoor…

De route naar Heerjansdam: Deest, IJzendoorn, Tiel, na Vuren gaat de Waal over in de Boven Merwede, na Boven Hardinxveld varen we verder over de Beneden Merwede. Aan bakboord zicht op de Biesbosch en aan stuurboord de bakermat van Dekker: Sliedrecht. In Dordrecht pakken we op de splitsing de Oude Maas.

15.30 uur

We bereiken overslaglocatie Heerjansdam, ook een deelneming van Dekker. De invaart is vrij krap waardoor Berco zijn uiterste best moet doen om het schip veilig aan de kant te krijgen. We zijn bij het eindpunt. De Cotrans 9 wordt pas de dag daarop gelost, een luxe dagje voor de bemanning. Dagen van 4 tot 22 uur zijn hen niet vreemd. 

In no time staat mijn auto op de kade. Ik zet weer koers richting Arnhem en kijk terug op een heel gave en bijzondere belevenis. Nederland vanaf het water is een nieuwe dimensie voor mij. En om zo een dagje met collega’s op te trekken, is bijzonder waardevol. Ik raad het iedereen aan.